ΑΙΜΑΤΙΝΗ ΓΡΑΦΗ

I. Κοίταξε έναν ήλιο ειρμαγμένο
Στα κατάστιχα.
Μένος από βιτσιόζικες απόπειρες
Και μια σκαμπρόζα τύχη προξενήτρα.

II. Μιλιούνια οι καταρράκτες στ’ ακροδάχτυλα
Ερημωμένη αφή στο δέρμα σου
Μια μελώδια ακατάπαυστα αέναη
Στα πλήκτρα των βλεφάρων σου…
Κοιμήσου ! Αύριο χαράζει ο πελαργός
Τις εμμονές του…

III. Ισχνό νανούρισμα από έλατα
Δεν είναι έμβρυα οι καρδιές μα
Ανασαίνουν.
Γκουστήρια πανικόβλητα οι λόγοι μας
Τουρτουρίζουν με ρίγος στην φώλια τους.

IV. Αιμάτινη γραφή…
Τα μαγούλα αλώβητα ροδάκινα
Καρπώνονται τα χείλη μου αντάμα
Αιμάτινη γραφή…
Τσούζουν άφθονοι βυθοί στην ομιλία μου
Κωφάλαλα δελφίνια που διάβηκαν
Σε μεστωμένα σκάφανδρα επισκέπτες
Πτερύγια σφαγμένα στη σιωπή τους
Αιμάτινη γραφή…

V. Καπηλεύομαι ζωδιακούς αστερισμούς
Σκόρπια ανεξιχνίαστα φεγγάρια
Δρασκελούν στο στερεό επειγόντως
Κατάλοιπα του maudit poet των παραβύσων
Σταυροδρόμι στοχασμών μεστά γραπτά μου.

VI. Lol αχ αχαχα! Χλαπακίασαμε παρμεζάνα
Και συ ρουφούσες το μακαρόνι ως την λήξη
Σακατεμένα λήμματα από έρωτα
Γραπώνω την ζωή σου δεκανίκι
Περπατησιά ανείπωτων βραχνάδων

VII. Επικοινωνείς;
Αρίφνητα πουλιά κρατούν τα σύρματα
Μην στάξει πεζοδρόμια ο στεναγμός σου.
Νυφίτσα απείραχτη
Ψάχνω το πλήρες δόκανο ειρμού να ξαποστάσεις.

VIII. Όχι ΤΙΠΟΤΑ είμαι ΣΥΜΠΑΝ ναι
Φεγγαροπερπατώ και μπρος το πίσω μου γυρνά
Ευκίνητη αυτοκτονία στα τετράδια
Χορδές από αραβικές κιθάρες
Βομβαρδισμός από δεινά και μου γκα ρύζι
Ακούς ;
Δεν είναι τίποτα (Η) Αγάπη μου.

IX. Οχήματα συνείδησης συμπέρασμα
Το ρυπογόνο άγχος μποτιλιάρει
Εξατμισμένα ήθη υπ ατμών
Αυτό κινούμαι ασάλευτος στους δρόμους
Σε άπατα πιθάρια εγκλωβίζομαι
Ελλοχεύοντας φανάρια στην ζωή μου
Δυο Γένη μ’ έσπειραν…