Ερειπωμένες φωνές στην ερημία των συντριμμιών … άραγε τι έχει καταρρεύσει πρώτο η ελπίδα ή τα θεμέλια του να την ψηλαφιστούμε…
Τόπος μουντός πνιγμένος στην κατάθλιψη την διακρίνεις παντού σαν παλιομοδίτικη γκρίζα στρατιωτική κουβέρτα… σύννεφο που αράχνιασε στα πάντα … Στους δρόμους , στα πολυκαταστήματα , στα γυμναστήρια στις λαϊκές παντού πρόσωπα στεγνά με δυο τρύπες σαν μανικετόκουμπα για μάτια και ένα στόμα ερμητικά κλειστό, αφήνοντας στη ζουλά δυο χαραμάδες όνειρο να καθρεφτίζονται στα δόντια.
Μουσούδες ξερακιανές και λυσσασμένες … ληστεύουν κάτι λίγο από τον χρόνο τους… Είμαστε πιστά σκυλιά εδώ στην χωρά του Ομήρου για αυτό και λυσσομανούν να μας αλλάξουν…
Ο Έλληνας ξέρει να χαμογέλα δακρύζοντας και να δακρύζει με μειδίαμα…
Σακούλες πηγαινοέρχονται μανιασμένες... Κονσέρβες μέσα παρελαύνουν , πάμπερς για τα αφράτα κωλαράκια των παιδιών μας , αποσμητικά λίγο λάχανο και κάτι κοψίδια κρέας…
Μας αγόρασαν και μας πούλησαν κλέβοντας από το ζύγι τα προικιά μας .
Αι τι? ΑΕΙ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ εμείς γεννηθήκαμε ποντίκια στα χαλάσματα γεμίζοντας τις τρύπες , τα κενά μας , κτίσαμε την οικία μας… και εσύ τώρα
σεισμέ μας αποπαίρνεις … ποντίκια κλικάρουνε παράθυρα σε οθόνες- λαχανιαστά ανάσες να φουμάρουν- ποντίκια και δικέφαλοι γυμναζόμενοι ψυχή και σώματι σαν αετοί αγναντεύουμε σαν τρωκτικά σκορπάμε…
Κρίση Χριστέ μου οι Άχρηστοι τι θα πει ευρώ και τι Ευρώπη…
Παναγιώτα σσς φτάσαμε ταμείο
Απόδειξη όμως στον κουβά -απύθμενα να μετρά το βιος μας…
1 σχόλιο:
Γλυκέ μου, μικρέ μου πρίγκηπα, θα'ρθουν καλύτερες μέρες, και εκτός από τον κουβά με τις αποδείξεις, απύθμενα μετράει το βιός μας και η αγάπη, το όνειρο, και δυό χαμόγελα που καταθέσαμε μια νύχτα σε μια τράπεζα στιγμών! Και ξάφνου δες! ξυπνήσαμε πιο πλούσιοι από ποτέ!
Δημοσίευση σχολίου